Özgürlük ve kahramanlığımızın sembolü olan bayrağımızı mısralarına yansıtıp ülkemizdeki yediden yetmişe herkesin ortak görüşü olarak kabul ettiği bayrak şiiri, onun duygularının en derin yivlerinden döne döne çıkan mısraları idi. Her Türk ferdini milli duygularla sarıp sarmalayan bu şiir yıllar boyunca hafızalarımızda derin izler bırakan bir sanat ürünü olarak bilinmektedir. Aşağıdaki dizeleri okuyunca ve anlamını gönlümüzün her zerresine sindirip orada bir şaheser olarak saklayınca bizi ziyadesiyle mutlu ettiğinin farkındayız.

“Kopardılar ayı gökten

Bir ipek dala astılar.

Yurt dediler gölgesine

Ayaklarını bastılar.”

Edebi sanat olarak bildiğimiz sehl-i mümteni ye örnek olacak yani kolay gibi görünüp tekrarı mümkün olmayan bu mısraları ancak duygu kanatları en geniş seviyede olanlar hissedebilir. Kendini Türk hisseden, bu kavramı hayatının her safhasında her şeyden ve herkesten önce tutan bizim olan insanımız hisseder. Şiirin tamamını okuyup anlayıp yetişen ve yetişmekte olan gençliğimize kavratmak bizlerin ve ülkemizin üzerine nur üstüne nur yağdıracaktır.

BAYRAK

Ey mavi göklerin beyaz ve kızıl süsü,

Kız kardeşimin gelinliği, şehidimin son örtüsü,

Işık ışık, dalga dalga bayrağım!

Senin destanını okudum, senin destanını yazacağım.

Sana benim gözümle bakmayanın

Mezarını kazacağım.

Seni selâmlamadan uçan kuşun

Yuvasını bozacağım.

Dalgalandığın yerde ne korku, ne keder…

Gölgende bana da, bana da yer ver.

Sabah olmasın, günler doğmasın ne çıkar:

Yurda ay yıldızının ışığı yeter.

Savaş bizi karlı dağlara götürdüğü gün

Kızıllığında ısındık;

Dağlardan çöllere düştüğümüz gün

Gölgene sığındık.

Ey şimdi süzgün, rüzgârlarda dalgalı;

Barışın güvercini, savaşın kartalı

Yüksek yerlerde açan çiçeğim.

Senin altında doğdum.

Senin altında öleceğim.

Tarihim, şerefim, şiirim, her şeyim:

Yer yüzünde yer beğen!

Nereye dikilmek istersen,

Söyle, seni oraya dikeyim!

Arif Nihat ASYA

5 Ocak 1975 de kaybettiğimiz bu büyük Türk ozanı hafızalarımızda “bayrak şairi” olarak sonsuza kadar yaşayacaktır.