“Kün” emriyle ola geldim, âlemlere mihmanım ben,
Bezm eleste dile geldim, varlıklara sultanım ben.
Kalû beladan gelmişim, mülk-ü fenayı bulmuşum.
Ezele sefer kılmışım, şol seyyah-ı devranım ben.
Bab-ı aşktan geçti yolum, aşk şarabın tattı dilim,
İnci, mercan saçtı elim, hazine-i ummanım ben.
Aslım türap neslim âdem, aşk nehrinden doldu badem,
Nasıl biter bilmem vadem, nar-ı aşka pervanım ben..
Her bir anım, her bir halim, Rabbim bilir, O’na malum,
Nem alacak benim ölüm, her dem Hakka kurbanım ben.
Yüzüm tuttum dosttan yana, her inayet O’ndan bana,
Hamdü sena olsun O’na, şükür ehli imanım ben.
Hak Resulden nurlu hitap, “İkra” ile indi kitap,
Münkirleri kıldı bitap, muhatab- ı Kur’anım ben.
Aşk kitabın okumuşum, bülbül misal şakımışım,
Söz kumaşı dokumuşum, hikmet saçan lisanım ben.
İlim, irfan benim harcım, Meleklerden öte burcum
İman, taat Hakk’a borcum, Halife-i Rahmanım ben.