23. Hikmet

“Kad alemna ente fi külli umur”

Sensin Kafi, sensin Afi ya Gafur

“Kafi fil gayb hüve men filhuzur”

Sensin Kafi, sensin Afi ya Gafur

Mustafa naz makamı haline erdiler

Bir topluluğu asi deyip kaygı ettiler

“Ümmetim, vay ümmetim deyip” söylediler

Sensin Kafi, sensin Afi ya Gafur

Bizi sevdi başkalarını sevmedi

Hem anne hem babasını da sevmedi

Bağışladım diyene kadar bırakmadı

Sensin Kafi, sensin Afi ya Gafur

Hakk Teala’dan nida geldi O’na;

“Ümmetimin işini bırak bana

Hepsini bağışlayayım orada sana.”

Sensin Kafi, sensin Afi ya Gafur

Dedi “Benden sonra ümmetimin olacağı

Farz ve sünneti bırakıp günah işleyeceği

Ümmetim çoğundan imanın gideceği… “

Sensin Kafi, sensin Afi ya Gafur

“Ümmetim ümmetler içinde saftır

Neyleyim ki çoğu asi-cafidir

Kadir Mevlam öz vadesine vefalıdır.”

Sensin Kafi, sensin Afi ya Gafur

Miskin Ahmed sen bu günah zehrinden

Kurtulursun içsen rıza şarabından

Lakin çok korkarım Allahım kahrından

Sensin Kafi, sensin Afi ya Gafur