Gönül

Gönül bir ulu dağdır inilen.

Derin mi derin, engin mi engin.

Bağlamamız bağlar bizi ötelere.

Sarı bülbüle nazar eyleriz nefes nefes.

“Beden gölge, can bir fener,

Vakti gelir yanan söner,

Cümle alem semah döner,

Dağlar yürür aşk içinde.”

Gün gelir bahar yaprağa, gazel toprağa döner.

Güneş döner, ay döner.

Gökte turnalar döner.

“Aman turnam aman Ali’misin sen?

Yoksa Hacı Bektaş Veli’misin sen?

Ali sevilmez mi, deli misin sen?”

Semahlar saf ola..

Günahlar af ola.

Hakk muradımızı ver.

Cem bu cemdir.

Dem bu demdir.

Bir olana merhaba…

…

Dağ Olmak

Ben dağım.

Yorgun bakışlı insanlar geçer üzerimden.

Ümit yüklü, keşkeli, acabalı insanlar.

Ardım gurbet olur çoğu defa.

Başım pare pare duman olur bazen.

Gam yüklü kervanlar geçer üzerimden.

Bulut bulut yorgan mıdır örttüğüm, bilinmez.

Bir çoban sırt verir.

Bir hüzn kavalıdır dinlediğim.

Dağ dağ büyür yaralarım.

Gözyaşlarım süzüle süzüle gelir.

Islak tülbentler sararım yaralarıma.

Ben dağım.

Yorgun… Kimsesiz…