Bir Evlilik Teklifi - Kırmızılar

Yıl 1962.

Siirt, Balıkesir valiliği ve İç İşleri Bakanlığı Müsteşar Yardımcılığı yapan Rıza Akdemir Ağabey’in, ilk görev yeri Tokat’ın ilçesi. Orada kaymakamlık yaparken Vali Bey ile bir toplantıya gidiyorlar, bir hanım görüyor orada. Dünyaya bir başka bakmaya başlıyor.

O doktor hanım daha sonra Rıza Akdemir Ağabey’in görev yaptığı ilçedeki, köylerindeki insanlara aşı yapmaya geliyor. Bütün yolları çiçekleniyor Rıza Ağabey’in.

Bütün cesaretini toplayıp bir mektup yazıyor.

…

Çok muhterem hanımefendi,

Size mevsimlerin ve kilometrelerin ötesinden, Tokat’ın Artova kazasından seslenen, hâtıralarınızla dolu bir genç kaymakamı mâzinin sisleri arasından bilmem hatırlayacak mısınız?

Damdan düşer gibi bir durum gösteren mektubumu okurken güzel gözlerinizin hayretle büyüdüğünü, belki de kaşlarınızın çatıldığını görür gibi oluyorum. Yazacağım mektubun her kelimesi için inanınız günlerce düşündüm.

Sizi ilk defa bir haziran günü Tokat’ta Elektrik ve Su İşletme Dairesinde Vali beyin yanında görmüştüm.

İlk cemre toprağa orada düştü.

Sonra yerin göğün alev kustuğu bir temmuz günü bir bahar meltemi, bir sevda bestesi gibi siz çıka geldiniz. O gün benim için bir tarih başlangıcı kadar mühimdi. Samimiyetin süse, yaldıza ihtiyaç yok ki…hislerimi kalbimde doğduğu gibi satırlara veriyorum.

O gün gözlerinde yepyeni, pırıl pırıl bir dünyâ seyrettim. Bir melek kanadı kadar narin ellerinle köylümün arasına girmeni, yaralarına merhem olmanı içim gurur, gözlerim yaş dolu seyrettim.

Seni seyrettim o gün.

İkinci cemre kalbime düştü.

Saniye saniye içime nakşolmuş o 27 Temmuz gününü anlatamam.

Ve gittin. Geride bir avuç kor, bir yığın hâtıra kaldı. İzine düştüm. Fısıltıdan daha hafif bir sesle hayatını ve aileni öğrendim.

Önce senin fikrini almayı istiyorum. Kendi kendime not verişim biraz acayip olacak biliyorum. Renklerle, şiirlerle, kitaplarla örülü bir dünyâm var. Sokrat arkadaşım, Niçe dostum, Dante sırdaşım, Mevlâna pirim, Yunus üstadım benim.

Bir kuş cıvıltısı ile ağlayacak, bir yıldız kaymasından titreyecek, bir zambağın açılmasından heyecan duyacak, bir İspanyol melodisinden ürperecek kadar his dolu, şiir doluyum. Yetimler benimle ağlar, yıldızlar içimde doğar, yoksullar benimle ağlar.

Böyle böyle böyleyim işte.

Nermin hanım,

Ömrünü milletine adamış bir kaymakamın eşi olarak bir ateş böceği gibi benimle birlikte karanlıklara ışık götürmeyi, dumanı

tütmez yoksul evlerin kapısı çalmayı, insanların göz yaşını silmeyi, her gün artan bir sevgiyle ömür boyunca sevilmeyi ister misin?

Ellerimi sana uzatıyorum. Sen, beyaz gömleği ile bulutlara sarılmış şefkat Meleği, gönül yarama merhem olur musun?

Sana yazmaktan başka yapacak bir şeyim yoktu.

Nermin hanım,

Bu zarfı anamın ramazan akşamlarında öğrettiği bütün duaları tekrarlayarak kapatıyorum. Anamın cennet çiçekleri kokan dualarını boşa çıkarma ne olursun? Kalbimi dikenler, tereddütler ve şüpheler içinde perişan etmeyin. Bir tek kelime ile olsun cevap verin. Sizden gelecek her teklife ve her şarta şimdiden boyun eğiyorum.

Hz. Adem’den beri insanoğlunun işlediği aşk suçundan dolayı bilmem beni cezalandıracak ve mektubumdaki ölçüsüz, belki de biraz kaba ifâdeden dolayı kırılacak mısın?

Kalbimin sevmekten ve samimiyetten başka suçu yok.

Seni yıldızlar sayınca selamlar ve en derin hürmetlerimi yollarım hanımefendi.

Kaymakam ve Belediye Reisi

26.11.1962

…