Özgür Özel’i dinledikçe, gerçekten ümitsizliğe kapılıyorum.

Atatürk’ün partisinde genel başkan olan bu insanın siyaset kültürü, bu görevi lâyıkıyla yürütmesini sağlayacak seviyenin çok altında.

Tam bir bölücü jargonuyla konuşuyor. Sürekli kimlik siyaseti yapıyor.

Dün, Meclis konuşmasında, gerek Türkiye, gerekse Suriye hakkında konuşurken, sürekli kimliklere atıf yapıyor. Belli ki, bunun ne anlama geldiğini ayırt edemiyor. Meselâ, Suriye için yaptığı önerilerin tamâmı, bu ülkede bölünük (Lübnanvari) bir düzen kurmak isteyen bölücülerin (dolayısıyla da, ABD ve İsrail’in) söylemleri/emelleri ile birebir örtüşüyor.

Bölücü partide siyâset yapmış olsa, bu kadar zarar vermez. Fakat, Atatürk’ün partisinin genel başkanı olarak bunları söyleyince, toplumun ulus-devlet ve Cumhuriyetin kuruluş esasları konusundaki hassasiyetini ifsat ediyor.

Aklı başında politikalar uyguladığı takdirde, gelecek seçimde iktidar olma ihtimâli bulunan bir partinin bu durumda olması, ülkemiz için büyük talihsizlik.

***

ABD, yayınladığı Milli Güvenlik Belgesi’nde “ulus-devletin tahkim edilmesini” esas gâye olarak belirlediğini ilân ediyor.

ABD’nin -müstemleke vâlisi pozlarındaki- büyükelçisi, “Bölgedeki ulus-devletler (yâni, Türkiye) İsrail için tehdit oluşturuyor.” dedikten sonra, “Türkiye için Osmanlı milletler sistemi daha uygun” deme edepsizliğini göstermekte beis görmüyor.

Bütün bunlar gözümüzün önünde cereyân ederken, ülke yönetiminde görev alanlar ve yönetimine tâlip olanlar, son yüzyılda yaptığımız en doğru şeylerden birisi olan ulus-devletimizi tahrip edecek politikaları tatbik etmek ya da bunların ileride yapılacağını vaat etmek konusunda âdetâ yarışıyorlar.

Akıl almaz bir durum.

***

Bir zamanlar acımasızca eleştirdiğimiz 1980 öncesindeki siyâsetçileri mumla arıyoruz.

Bu bilinç bulanıklığı ile, âdetâ bindiğimiz dalı kesmek anlamına gelen hatâları yapmaya devâm ediyoruz, yakın gelecekte daha da büyüklerini yapacak gibiyiz.

Güçlü ve müreffeh Türkiye’nin kurulacağına ilişkin ümidimi her zaman muhafaza etmeye çabalıyorum, ancak giderek endişelerim artıyor.